சூரியகுமாரன் சிந்து ராஜன்

சூரியகுமாரன் சிந்து ராஜன்
மைதல தேசம் என்றொரு தேசம். அங்கு கண்டக நகரம் என்றொரு பட்டணம் உண்டு. அப்பட்டணத்தில் சக்கரபாணி என்னும் அரசன் ஆண்டு வந்தான். அவன் எத்தனையோ நியம நிஷ்டைகளோடு இருந்தும், தான தர்மங்களைச் செய்தும் அவருக்கு பிள்ளை மட்டும் பிறக்கவில்லை. எத்தனையோ யாகங்கள் செய்த பின்னர் அவர் மனைவி வக்கிரை கருவுற்றாள். ஆனால் அவனுக்கு பிறந்த புத்திரர்கள் பிறந்த மாத்திரத்திலேயே பிணமாயினர்.

அரசனுக்கு மனம் வெறுத்து விட்டது. பூர்வ ஜன்மத்தில் தான் செய்த ஏதோ தீய செயலே இப்பிறவியில் இவ்வாறு பழிவாங்குகிறது என்று எண்ணினான். எல்லாவற்றையும் துறந்து காட்டுக்குப் போய் தவம் செய்து அடுத்த பிறவியிலாவது நற்கதி அடைய வேண்டும் என தீர்மானித்தார்.

அந்தச் சமயத்தில் அவர் அரண்மனைக்கு  சவுனக முனிவர் வந்தார். அரசன் முனிவரை வரவேற்று அர்க்கியம் (கைகழுவ நீர் அளித்தல்)முதலிய கொடுத்து உபசரித்தார். அரசன் படும் வேதனையை அறிந்த முனிவர் அரசே! இனி கவலைப்பட வேண்டாம். உனக்கு சத்புத்திரன் பிறப்பான். சூரிய விரதம் அனுஷ்டித்தால் உன் மனோரதம் பூர்த்தியாகும் என்று சொல்லி அதை அனுஷ்டிக்கும் விதத்தை அவருக்கு தெரிவித்தார்.

அவ்வாறே அரசன் மிகுந்த பக்தியோடு சூரிய விரதம்த்தை அனுஷ்டிக்க தொடங்கினார். 29-ஆம் நாள் சூரிய பகவான் அரசன் மலடன் என்பதை அறிந்து அவனுருவில் வக்கிரையின் கனவில் அவளோடு கூடி சென்றார். காலையில்  வக்கிரை கணவரிடம் சுவாமி, விரதம் அனுஷ்டிப்பவர்கள் காம வசத்தில் ஈடுபடுதல் கூடாது என்று பெரியவர்கள் சொல்வார்கள். நேற்று இரவு தாங்கள் நடந்துகொண்ட விதம் நியாயமா. என்று கேட்டாள் வக்கிரை கணவரிடம்.

பிரியே என்ன சொல்கிறாய்! எனக்கு ஒன்றும் விளங்கவில்லை, என்றார் அரசன்.

இரவு தன்னோடு அவர் கூடியதை வக்கிரை தெரிவிக்க அரசன் "பிரியே!  பகவானே நமக்கு புத்திர பாக்கியம் ஏற்பட வேண்டும் என்பதற்காக அவ்வாறு அனுகிரகித்தருக்க வேண்டும் என நினைக்கிறேன்.  எல்லாம் அவன் செயல்" என்றார்.

பத்து மாதம் சென்றதும் வக்கிரை ஆண் மகனை பெற்றாள். அக்  குழந்தை பிறக்கும்போது மூன்று கண்களும் சிவந்த சடையும் கொண்டு இரு கைகளிலும் சூலம் ஏந்தி பிறந்தது.  அதைக் கண்ட  வக்கிரை பயந்து மூச்சடைத்து விட்டாள். வருணன் ஒரு பிராமணன் வடிவம் கொண்டு அங்கு வந்து அக்குழந்தைக்கு சிந்து என பெயரிட்டு ஆசீர்வதித்துவிட்டு சென்றார்.

சிந்து வளர்ந்து வரும் போதே பராக்கிரமம் மிகுந்தவர் ஆனார்.  ஒரு கணம் அவர் சும்மா இருப்பதில்லை. எட்டு திசைகளிலும் திரிந்து கண்டோரை எல்லாம் கலக்குக் கலக்கி வந்தார். மலைகளையெல்லாம் அனாவசியமாக பெயர்து எறிந்தார். சமுத்திரங்களை கலக்கினார். வானிலே பாய்ந்து சந்திரனை தடுத்து நிறுத்தினார். இப்டியாக அவர் செய்யாத அட்டகாசம் இல்லை.

இதை கவனித்த வந்த அசுர குருவான சுக்ராச்சாரியார் இவனே அசுரர்களுக்கு ஏற்ற தலைவன் என்று எண்ணி அவரிடம் வந்தார்.

"சிந்து!  நீ சிவபெருமானை தியானித்து தவம் செய்து அவரிடமிருந்து ஏராளமான வரங்களை பெற்றாயானால்,   உன்னை ஒருவராலும் வெல்ல முடியாது. அப்போது தேவர்களை அடக்கி, அசுர குலம் மேலோங்க செய்ய முடியும்" என்றார்.

 அசுர குருவின் வார்த்தைகளைச் சிரமேற் கொண்டு உடனே அவர் தவம் செய்யச் சென்றார் .  2000 வருடம் அவர் தவம் செய்யவே சிவனும் சிந்து முன்பு தோன்றி வேண்டிய வரம் கேட்குமாறு சொன்னார். சகல புவனங்களும் தனக்கு அடிபணிய, தேவர்களால் தனக்கு அழிவுவின்றி நீண்ட காலம் வாழ வேண்டும் என்றும், அவர் வேண்டவே, சிவனும் அவ்வாறே வரமருளினார்.

சிவபெருமானிடம் வரம் பெற்றுத் திரும்பி வந்த சிந்து,பூவுலகம் முழுமையும் தன் ஆட்சியின் கீழ் கொண்டு வந்தார். அவரை எதிர்த்த அசுரர்கள் தோல்வியுற்று  அவரை தங்கள் அரசனாக ஏற்றனர். பின்னர் சிந்து தேவலோகம் சென்றார்.

சிந்து வருவதை அறிந்த இந்திரன் வஜ்ராயுதத்தை எடுத்து கொண்டு ஐராவதத்தின் மீது ஏறி, தேவர்களோடு ஓடி வந்தார். தேவர்களால் அவர் முன்பு எதிர்த்து நிற்க்க முடியவில்லை. இந்திரன் ஓங்கி அடித்த வஜ்ராயுதத்தை சிந்து அனயாசமாகத் தடுத்து அப்பால் விலக்கி விட்டு தனது கை முஷ்டியினால் ஓங்கி ஐராவதத்தின் தலையில் குத்தினார். அதனால் அது பொறி கலங்கியது போல் ஆகி நின்றது. அதற்குமேல் இந்திரன் அவரை எதிர்த்க சக்தி அற்றவனாய் மாயையால் மறைந்து விஷ்ணுவிடம் சென்று சரணடைந்தார். தேவலோகம் சிந்துவின் வசமாகியது அங்கே தனது வீரர்களில் சிலரை நிறுத்திவிட்டு சிந்து பூலோகம் திரும்பினார்.

தேவேந்திரன் மகாவிஷ்ணுவிடம் தனக்கு ஏற்பட்ட துன்பத்தை கூறி உதவி செய்ய வேண்டும் என்று கெஞ்சினான்.  மகாகாவிஷ்ணு சக்கராயுதத்தை எடுத்துக் கொண்டு புறப்பட்டர. தேவ உலகத்தில் சிந்துவால விட்டுச் செல்லப்பட்ட வீரர்களை வளைத்து நாசம் செய்தனர் தேவர்கள்.

தூதுவர்கள் மூலம் அதை அறிந்த சிந்து மிகுந்த சீற்றம் கொண்டு படையுடன் தேவலோகம் சென்றார். விஷ்ணுவின் தலைமையில் தேவர்கள் எதிர்த்தனர். இரு தரப்பிலும் உக்கரமான போர் நடந்தது. சிந்துவின் உக்கரமான கோபத்தின் முன்பு, இந்திரன் முதலான தேவர்கள் தலைகாட்ட முடியாது சிதறினர். தண்டாயுதத்தால் அவர்களை ஓட ஓட விரட்டிய தோடு, மகாவிஷ்ணு ஏறி இருந்த கருடனின் ஒரு பக்கத்து இறகையும் அறுத்து தள்ளினார்சிந்து.

சிவபெருமானின் அளவற்ற வரங்களை பெற்றுள்ள அவரை வெல்வது என்பது இயலாத காரியம் என உணர்ந்தார் மகாவிஷ்ணு. இந்த சந்தர்ப்பத்தில்தான் தந்திரமாகத்தான் காரியத்தை சாதிக்க வேண்டும் என்று விரும்பினர்.

"ஏய் சிந்து ராஜானே! உன் பராக்கிரமத்தை யாம் அறிவோம்.  உனக்கு இணையாகத் தேவர்களில் எவரையும் சொல்ல முடியாது. உனக்கு வேண்டிய வரங்களைக் தருகிறோம்!" என்றார் மகாவிஷ்ணு.

தன்னை எதிர்க்க முடியாமல் தான் இவ்விதம் தந்திரமாக மகாவிஷ்ணு பேசுகிறார் என்பதை உணர்ந்து சிந்து, தந்திரமாக மகாவிஷ்ணு ஏமாற்ற நினைத்தார் சிந்து அசுரன்.

"எனக்கு வரம் தருவதாக சொன்னதால் உம்மை கேட்கிறேன். தேவர்கள் அனைவரோடும் நீர் என் நகரத்துக்கு வந்து, நாமும் இடும் பணிகளை செய்து வரவேண்டும்."

தமது வார்த்தைகளாலேயே சிக்கிக்கொண்ட விட்ட மகாவிஷ்ணு வேறு வழியின்றி அதற்கு சம்மதித்தார். அந்த கணமே சிந்து தன் ஆட்களை கொண்டு அவர்களை பிடித்து வந்து நகரத்திலே சிறையிலிட்டார்.

இவ்வாறாக விஷ்ணு முதலான தேவர்கள்  சிந்து அசுர ராஜனால் சிறையில் அடைக்கப்பட்டு துன்பத்துக்கு ஆளாகி வரும்போது, ஒருநாள் தங்களது குருவான பிரகஸ்பதியை  பார்த்து சுவாமி, நாங்கள் இவ்வாறு எத்தனை காலம்தான் அவதிப்படுவது? எங்களுக்கு விமோசனமே கிடையாதா? சிந்து அசுர ராஜனுக்கு அழிவு யாரால் தான் ஏற்படும்? என்று கேட்டனர் தேவர்கள்.

"தேவர்களே! சிந்து அசுர ராஜன் இரண்டாயிரம் வருடங்கள் தவம் செய்து ஏராளமான வரங்கள் பெற்றவர். அவரை வெல்ல சிவபெருமானாலேயே முடியாது. சரவேஸ்வரான முழுமுதற்கவுள் விநாயகபெருமானாக அவதரித்து. அவர் ஒருவர்தான் சிந்து அசுர ராஐனை  சம்ஹரிக்க வல்லவர். அவரை பிராத்திப்பதுதான் நமக்கு உள்ள ஒரு வழி!" என்றார் பிரகஸ்பதி.

சிறையில் இருந்தவாறே தேவர்கள் விநாயகரைபெருமானை மனதால் தியானித்து வந்தனர். இதன் நடுவே சதுர்த்தி விரதம் வரவே அதையும் மானசீகமாக அவர்கள் அனுஷ்டித்தனர். அதனால் சந்தோஷம் அடைந்த விநாயகர் சித்திபுத்தி சமேதராய் அவர்கள் முன்பு தோன்றி விரைவிலேயே சிந்து அசுர ராஐனை சம்ஹரித்து உங்களை சிறையிலிருந்து விடுவிப்போம் என்று அபயம் அளித்து மறைந்தார்.

இது இவ்வாறிருக்க திரிசந்தி ஷேத்திரத்தில் கௌதமர் முதலிய முனிவர்கள் தங்கள் உருவங்களை யோகத்தினால் மறைத்துக் கொண்டு சிவபெருமானை நோக்கி தவமிருந்து வந்தனர். அவர்கள் தவத்துக்கு மெச்சிய சிவபெருமானும் பார்வதியும் சமேதராய் அவர்கள் முன் தோன்றினார்.

"கைலாசபதே! சிந்து அசுர ராஜன் செய்யும் கொடுமை தாங்க மாட்டாது சகல புவனங்களும் துன்பப்படுகின்றன. தேவர்கள் அவரது சிறையில் கிடந்து வாடுகின்றனர். முனிவர்களைக் கூட அவர் விட்டுவைக்கவில்லை. நாங்கள் ஒரு சிலர் அவர் கையில் சிக்காமல் மாய உருக் கொண்டு தங்களை குறித்து தவம் செய்து வருகின்றோம். அவருக்கு அழிவு ஏற்பட்டால்தான் உலகம் பிழைக்கும். இல்லையேல் தர்மம் நசிந்து விடும். அளவற்ற வரங்களைப் பெற்று அவர் தன்னை வெல்பவர் யாருமில்லை என்ற மமதையில் செய்ய தகாத காரியங்களை செய்து வருகிறார். தேவரீர் தயவு கூர்ந்து எங்களுடனேயே தங்கி இருக்க வேண்டும். அப்போதுதான் நாங்கள் இங்கும் இருக்க முடியும்" என்று முனிவர்கள் பிரார்த்தித்தனர்.

மகேச்வரனும் அவர்கள் கோரிக்கைக்கு இணங்கி அங்கு தங்க சம்மதித்தார். சிவகணங்கள் அந்த க்ஷேத்திரத்திலேயே கைலயங்கரிக்கு ஒப்பாக ஆலயம் ஒன்றை நிர்மாணித்தார்கள். அங்கே தேவி எழுந்தருள மகேஸ்வரன்  நிஷ்டையில் அமர்ந்தார்.  சகல புவனங்களையும் சம்ஹரிக்கின்றவராயும் தேவர்களால் வணங்கப்படுகிவராயும் இருக்கின்ற அவர் யாரைக் குறித்து நிஷ்டையில் இருக்கிறார் என்பதை அறிய விரும்பினாள் தேவி. ஒரு நாள் நாதனிடம் அதைப்பற்றி கேட்டாள்.

"தேவி, விஷ்ணு முதலான தேவர்களால் நாம்  எவ்வாறு நான் தியானிக்கப்படுகிறேனோ, அவ்வாறு நான் தியானிக்கப்படும் பரம்பொருள் ஒன்று உண்டு. அவரே மும்மூர்த்திகளாகிய எங்களை தோற்றுவித்தவர். சிந்து ராஜனால் சிறையில் அடைக்கப்பட்டு அல்லல்படும் தேவர்கள் துயர்துடைக்க அப்பெருமான் உன்னிடம் திருக்குமாரனாக அவதரிக்கப் போகிறார். 12 வருடகாலம் ஏகாக்ஷ மந்திரத்தை தியானித்து வந்தாயானால் அந்த பாக்கியம் நிறைவேறும்" என்றார்.

பார்வதியும் அவ்வாறே மயூரேச விநாயகர் ஆலயத்தில் 12 வருடகாலம் ஏகாக்ஷமந்திரத்தை தியானித்துவர முடிவில் மும்மூர்த்திகளின் திருமுகங்களோடும் ஆறு கரங்களுடன் ரிஷப வாகனத்தில் விநாயகர் எழுந்தருளினார்.

"தேவி எம்மை மனத்தால் வழிபட்டு வரும் தேவர்களைச் சிறையிலிருந்து வெளிவர செய்யவும், சிந்து அசுர ராஐனை  சம்ஹரிக்கவும் உம்முடைய குமாரனாக விரைவில் வந்து அவதருப்போம்" என்று திருவாய் மலர்ந்தருளினார்.

 விநாயகர் சதுர்த்தி அன்று தேவி, பெருமானை மண்டபத்தில் எழுந்தருளச் செய்து பக்தியோடு பூஜை செய்து வந்தார். அப்போது கோடி சூரியப் பிரகாசமான ஜோதி ஒன்று கிளம்பியது. ஏராளமான கண்களும், முகங்களும், கைகளும், கால்களும், கொண்டு விஸ்வரூபமாக நின்றார். அதை காண முடியாதவளாய் தன் கைகளால் முகத்தைப் பொத்திக்கொண்டு "சுவாமி! இந்த காட்சியை பார்க்கும் சக்தி எனக்கில்லை.  தயவுசெய்து குழந்தை பருவத்தில் தரிசனம் தரவேண்டும்" என்று கூறினார்.

அவ்வாறே விஸ்வரூபத்தை விடுத்து அழகிய பாலகன் உருவம் கொண்டார். மூன்று கண்களும் ஆறு கரங்களும் மார்பிலே முத்துமாலை அசைய காட்சிதந்த குழந்தையை பார்வதி அள்ளி அணைத்து முலைபாலூட்டினார். சிந்துராஐனால் சிறையில் அடைபட்டிருந்த தேவர்கள் வலது தோள்களும் வலது கண்களும் துடிக்க மகிழ்சியால் ஆரவாரம் செய்தனர்.

அதே சமயம் சிந்து ராஐனுக்கு இடது தோளும் இடது கண்களும் துடித்தன. அவன் உள்ளத்தில் இதுவரை இல்லாத ஒரு குழப்பம் எழுந்தது.

ஸ்ரீ விஷ்ணு புராணம் அத்தியாயம் 2

2. பிரபஞ்ச உற்பத்தி

மைத்ரேயருக்கு பராசர முனிவர் புராணம் சொல்ல துவங்கி அதன் முக்கிய விஷயமான ஸ்ரீ விஷ்ணுவ பலவகையாக துதிக்கலானார்.

விகாரம் அற்றவனாய், தூய்மையானவனாய், நித்தியனாய், பரமாத்மாவாய், எப்போதும் மாறாத இயல்புடைய திவ்விய மங்கள விக்கிரகம் உடையவனாய்,சகலமும் ஸ்வாதீனமாய் இருக்கும்படியான ஜயசாலியான ஸ்ரீ மகாவிஷ்ணுவுக்கு என் வனக்கம் உரித்தாக! படைக்கும்போது ஹிரண்ய கர்பரூபியாகவும் காக்கும்போது ஹரிரூபியாகவும், சங்கரிக்கிறபோது சங்கரரூபியாகவும் இருந்து வழிபடுவோருக்கு விடுதலை அளிப்பவருமான ஸ்ரீவாசுதேவருக்கு என் வணக்கம் உரித்தாகுக! ஒன்றாயும் பலமான சொரூபம் உள்ளவராய் காரணா வஸ்தையிலேயே ஒன்றாய் சூட்சுமமாய் அவ்யக்தமுமான ரூபத்தையும் காரியாவஸ்த்தையிலே அநேகமாய் ஸ்தூலமாய், வியக்தமுமான ரூபத்தையும் உடையவராகி அனாதியான பிரகிருதி வாசனையாலே, கட்டுப்பட்ட சேதனங்களுக்கெல்லாம் மோட்ச காரணமான ஸ்ரீ விஷ்ணுவிற்கு என் வணக்கம் உரியதாகுக!  படைத்தல், காத்தல், அழித்தல் ஆகியவற்றுக்கு மூலமாய், நிமேஷொன் மேஷ சூரிய கமனாதி சகல பதார்த்த ஸ்வரூபமான காலத்தையே தனது சரீரமாக உடையவராயும், அந்த காலத்துக்கு உட்படாத மேன்மையான சொரூபம் உடையவராயும் சர்வ வியாபகர் ஆனவருக்கு என் வணக்கம் உரியதாகுக!  பிரபஞ்சங்களுக்கு எல்லாம் ஆதாரமாய். ஆதி சூட்சுமத்துக்கும் சூட்சுமமான ரூபமாய், எல்லாவற்றினுள்ளும் அந்தரியாமியாய் பிரகிருதி சம்பந்தத்தினாலே குற்றம் அடையாமல் என்றும் உண்மையான ஞானத்துக்கு உரியவராய், கல்யாணம் குணங்களால் புருஷோத்தமர் என்று வழங்கப்படுபவரான எம்பெருமானை சேவித்தேன். தெண்டனிட்டேன். அதன் பிறகு இதனை சொல்கிறேன்.

பரமாத்மாவாக விசாரிக்கும் இடத்தில் சுத்த ஞான சொரூபமாய், அஞ்ஞானம், துக்கம் ஆகியவை இல்லாத அத்தியந்த நிர்மலராய், அனாதிப் பிரகிருதி வாசனையினால் உண்டான பிரமிப்பு, அதனால் தேக இந்திரியாதிகளை ஆன்மாவாக நினைப்போருக்கு தேவ மனுஷ்யாதி ரூபமாக தோன்றுபவராய், சேதனங்களில் எல்லாம் வியாபித்து ஜகங்களை கிரகித்து, தனது சங்கல்ப மாத்திரத்தாலேயே, சிருஷ்டி, ஸ்திதி, சம்ங்காரங்களை செய்து கொண்டு தன் திருவுளத்தால் அல்லது கர்ம வசத்தினாலோ பிறப்பு இறப்பு இல்லாதவருமான ஸ்ரீவிஷ்ணு பகவானை தக்ஷப் பிரஜாபதி முதலிய முனிவர்கள் சேவித்து வணங்குகிறார்கள். பிறகு அவர்கள், உலகத்துக்கெல்லாம் படைப்பு கர்த்தராயும் எம் பெருமானின் நாபிக் கமலத்தில் உதித்தவராயும் யாவற்றின் உற்பத்தி நாசம் முதலியவற்றை அறிந்த உலகத் தந்தையாகவும் விளங்கும் பிரம்மாவினிடத்தில் கேட்க அவர் அருளியதை சொல்கிறேன்.

ஸ்ரீ விஷ்ணு புராணம் அத்தியாயம் 1

Add caption

ஒரு நாள் அதிகாலையில் பராசர முனிவர், காலைக் கடன்களை முடித்துக்கொண்டு, பத்மாசனத்தில் வீற்றிருந்தார். அப்போது மைத்திரேய முனிவர் அங்கு வந்து அவரை வணங்கி கூறலானார்.


எனது குரு நாதரே! அடியேன் சகல வேதங்களையும் சகல தரும சாத்திரங்களையும்  தங்களிடம் இருந்தல்லவா கற்றறிந்தேன்!  சாஸ்திரங்கள் யாவற்றையும் கற்ற அறிஞர்கள் அனைவரும், தங்களுடைய அனுகிரகத்தினால் சகல சாஸ்திரங்களிலும் நல்ல பயிற்சி பெற்றவன் என்று சொல்வார்கள்.  தர்மங்கள் அனைத்தையும் அறிந்தவரே!  உலகம் உண்டான விதத்தையும், இனி உண்டாகப்போகும் விதத்தையும் நான் அறிய விரும்புகிறேன். தேவரீர் அனுக்கிரகம் செய்ய வேண்டும்!  இதுவும் தவிர, இந்த உலகம் எல்லாம் எந்த வஸ்துவின் சொரூபமாக இருக்கிறது?  எங்கிருந்து எப்படி உருவானது எப்படி எங்கே லயப்பட்டது? இனி எங்கே லயமாகும்? பஞ்சபூதங்களின் நிலை என்ன,எதனால் அவை விளங்கும்? இந்த விஷயங்களையும் தேவதைகள் முதலானவருடைய உற்பத்தியையும், மலைகள், கடல்கள், இவற்றின் தோற்றத்தையும், பூமியிருக்கும் விதத்தையும் சூரியன்,சந்திரன் கோள்கள் ஆகியவறின் நிலைையும், அளவுகளையும் தேவர்களின் வமிசங்களையும்,  மனுக்களையும்,  மனுவந்தாரங்களையும், மகாகல்பங்ளையும், நான்கு யுகங்களால் விகற்பிக்கப் பட்டவையான கல்பங்களின் பிரிவுகளையும்,  அவற்றின் முடிவு நிலைகளையும், சகல யுகதர்மங்களையும் தங்களிடமிருந்து அடியேன் அறிந்து கொள்ள விரும்புகிறேன்.



ஓ முனிவரில் உயர்ந்தவரே!  தேவர்கள், அரசர்கள்,  முனிவர்கள் முதலாவர்களின் வரலாறுகளையும் வியாச முனிவர் வகுத்தருளிய வேத சாகைப் பிரிவுகளையும்,  பிராமணன் முதலிய வர்ணங்களின் குல தர்மங்களையும், பிரமச்சாரியம் முதலான நான்கு ஆச்சிரமங்களின் தர்மங்களையும் தங்களிடம் கேட்க விரும்புகிறேன். வசிஷ்ட முனிவரின் மகனான சக்தியின் குமாரரே! ஒரு நாள் அதிகாலையில் பராசர முனிவர், காலைக் கடன்களை முடித்துக்கொண்டு, பத்மாசனத்தில் வீற்றிருந்தார். அப்போது மைத்திரேய முனிவர் அங்கு வந்து அவரை வணங்கி கூறலானார்.

எனது குரு நாதரே! அடியேன் சகல வேதங்களையும் சகல தரும சாத்திரங்களையும் வேதங்களையும் தரும சாஸ்திரங்களையும் தங்களிடம் இருந்தல்லவா கற்றறிந்தேன்! சாஸ்திரங்கள் யாவற்றையும் கற்ற அறிஞர்கள் அனைவரும் அடியேனைத் தங்களுடைய அனைவரும்  அடியேனைத் தங்களுடைய அனுகிரகத்தினால் சகல சாஸ்திரங்களிலும் நலல பயிற்சி பெற்றவன் என்று சொல்வார்கள். தர்மங்கள் அனைத்தையும் அறிந்தவரே! உலகம் உண்டான விதத்தையும், இனி உண்டாகப்போகும் விதத்தையும் நான் அறிய விரும்புகிறேன்.  தேவரீர் அனுக்கிரகம் செய்ய வேண்டும்! இதுவும் தவிர, இந்த உலகம் எல்லாம் எந்த வஸ்துவின் சொரூபமாக இருக்கிறது எங்கிருந்து எப்படி உருவானது எப்படி எங்கே லயப்பட்டது இனி எங்கே லயமாகும் பஞ்சபூதங்களின் நிலை என்ன எதனால் அவை விளங்கும் இந்த விஷயங்களையும் தேவதைகள் முதலானவருடைய  உற்பத்தியையும், மலைகள், கடல்கள், இவற்றின் தோற்றத்தையும்,பூமியிருக்கும் விதத்தையும் சூரியன்,சந்திரன் கோள்கள் ஆகியவறின் நிலைையும், அளவுகளையும் தேவர்களின் வமிசங்களையும் மனுக்களையும் மனுவந்தாரங்களையும், மகாகல்பங்ளையும் நான்கு யுகங்களால் விகற்பிக்கப் பட்டவையான கல்பங்களின் பிரிவுகளையும் அவற்றின் முடிவு நிலைகளையும், சகல யுகதர்மங்களையும் தங்களிடமிருந்து அடியேன் அறிந்து கொள்ள விரும்புகிறேன்.
 ஓ முனிவரில் உயர்ந்தவரே!  தேவர்கள் அரசர்கள் முனிவர்கள் முதலாவர்களின் வரலாறுகளையும் வியாச முனிவர் வகுத்தருளிய வேத சாகைப் பிரிவுகளையும் பிராமணன் முதலிய வர்ணங்களின் குல தர்மங்களையும், பிரமச்சாரியம் முதலான நான்கு ஆச்சிரமங்களின் தர்மங்களையும் தங்களிடம் கேட்க விரும்புகிறேன். வசிஷ்ட முனிவரின் மகனான சக்தியின் குமாரரே! இந்த விசயங்கள் யாவற்றையும் அடியேனுக்கு அருளிச் செய்யத் தாங்கள் திருவுள்ளம் கொள்ள வேண்டும். இவ்வாறு மைத்திரேய முனிவர் பராசர முனிவரை வேண்டினார்.

அதற்குப் பராசர முனிவர் அவரை நோக்கி கூறலானார்.

தரமங்களையெல்லாம் அறிந்துள்ள மைத்திரேயரே உலக உற்பத்தி  முதலியவற்றை அறிந்துள்ள என்பாட்டனாரான ஸ்ரீ வசிஷ்ட பகவான் எனக்கு அருளிச் செய்த விஷயங்களை நினைவூட்டினீர். அதாவது முன்பு ஒரு சமயம் விசுவாமித்திரால் ஏவப்பட்ட அரக்கன் ஒருவன் என் தகப்பனாரை பழித்தான் என்ற சங்கதியை அறிந்தேன். உடனே மிகவும் கோவம் அடைந்து, அரக்கர்களை அழியச்செய்யும் படியான  யாகம் ஒன்றை செய்யத் துவங்கினேன். அந்த யாகத்தினால் பல்லாயிரம் அரக்கர்கள் அழிந்தார்கள்.

அதைக் கண்ட என் பாட்டனாரான வசிஷ்ட முனிவர்   "பிள்ளாய்!  உன் கோபத்தை விட்டு விடு.  அரக்கர்கள் மீது குற்றம் இல்லை. உன் தகப்பன் மாய்வதற்கு அப்படிப்பட்ட விதியிருந்தது. இப்படியான கோபம் மூடருக்குதான் தோன்றுமே ஒழிய ஞானியருக்கு கோபம் வராது.  குழந்தாய்!  யாரால் யார் கொல்லப்படுகிறான். ஒருவனால் மற்றொருவன் கொல்லப் படுவதில்லை. அவனவன் தான் செய்த பாவபுண்ணியங்களையே புசிக்கிறான். மனிதன் மிகவும் வருந்திச் சம்பாதித்த புகழையும் தவத்தையும் அவனுடைய கோபமானது அழித்து விடுகிறது. சொர்கம் மோட்சம் இரண்டையும் கெடுப்பதற்குக் காரணமாகிய கோபத்தை முனிவர்கள் அனைவரும் விட்டு விடுகிறார்கள். ஆகையால் குழந்தாய்!  நீ அந்த கோபத்திற்கு வயப்பட்டு விடாதே! எந்தவிதமான அபராதமும் செய்தறியாத பேதையான அரக்கர்களில் அநேகர் இதுவரை எரிந்து போனது போதும்!  இனி இந்த யாகத்தை நிறுத்தி விடு.

பெரியோருக்கு பொறுமையாக இருப்பதே சிறந்த ஆச்சாரமாகும்!" என்றார். நானும் அவருடைய வாக்குக்கு மதிப்பளித்து, என் யாகத்தை நிறுத்தி விட்டேன். அதனால் வசிஷ்ட முனிவர் மகிழ்ச்சி அடைந்தார்.

அப்போது பிரம்ம புத்திரரான புலஸ்திய முனிவர் அங்கு வந்தார். அவர் வந்ததும் என் பாட்டனார் அவருக்கு ஆசனமும் அர்க்கியம் கொடுத்து உபசரித்தார். மைத்ரேயரே! புலசு முனிவருக்கு தமையானாரான,அந்த புலஸ்திய முனிவர் என்னை நோக்கி பிள்ளாய்! உனக்கு பெருங்கோபமும் வைரமும் இருந்துகூட குரு வாக்கிய பரிபாலனத்திற்காக, பொறுமை அடைந்தாய். ஆகையால் இனிமேல் நீ சகல சாஸ்திரங்களையும் அறிய கடவாய். கோபத்தால் நமது சந்ததியாரை அறியாமல் செய்த உன் பொறுமையின் பெருமை பாராட்டி, உனக்கு நாங்கள் வேறொரு வரம்தருகிறோம். அதாவது  நீ புராண சம்ஹிதையை செய்யும் சக்தி உடையவராக கடவாய்! தேவதைின் உண்மை இயல்புகளை அதாவது இதுதான் மேலான தேவதை என்பதை நீ அறியக்கடவாயாக. பிரவிருத்தி, நிவர்த்தி என்ற இரு வகை கர்மங்களிலும் உனது புத்தியானது எமது அனுக்கிரகத்தில் நிலைத்தும் சந்தேகமற்றும் விளக்குவது ஆகுக! என்று அருள் செய்தார். அவர் கூறுவதைக் கேட்டுக் கொண்டிருந்த வசிஷ்ட முனிவர், என்னைப்பார்த்து பராசரா! புலஸ்தியர் அருளியவை உனக்கு சித்தி ஆகட்டும் என்றார்.

இவ்விதமாக மகாஞானியரான புலஸ்தியராலும் வாசிஷ்டராலும் கூறப்பட்டவை எல்லாம் இப்போது நீர் கேட்ட கேள்விகளால் மீண்டும் என் நினைவிற்கு வந்தன. மைத்ரேயரே! பெரியோரின் அருள் பெற்றதால் சிறப்பான ஞானம் பெற்ற நான், யாவற்றையும் உமக்குக் கூறுகிறேன். நன்றாகக் கேளும்!

புராணக் கருத்தின் படி பார்த்தால் உலகமானது ஸ்ரீவிஷ்ணுவினாலேயே உண்டாக்கப்பட்டு, அவரிடதிலேதான் இருக்கிறது. தொடர்புக்கு முடிவுக்கும் அவரேதான் கர்த்தாவாகும். இந்த உலகங்கள் எல்லாம் அவராலேயே வியாபிக்கப்பட்டு அவருடைய சொரூபமாகவே இருக்கின்றன. அவரேதான் உலகம்! இவ்வாறு மைத்ரேய முனிவரின் கேள்விகளுக்கு பராசர மகரிஷி சுருக்கமாகப் பதில் சொன்னார்.

ஸ்ரீ விநாயகர் புராணம்

Add caption

   புராணம் பிறந்த கதை

முன்னொரு காலத்திலே சௌனக முனிவர் நைமிசாரணியம் எனப்படும் வனத்தில் பெரி யாகம் ஒன்று செய்தார்.  பன்னிரண்டு வருடங்கள் தொடர்ந்து செ்யப்பட்ட அந்த யாக்திற்கு, நாலா பக்கங்களிலிருந்தும் முனி சிரேஷ்டர்கள் வந்து கூடினார்.  இதுவரை யாருமே செய்து அறியாத யாகத்தைச்  சௌனகர் செய்யப்போகிறார் என்பதைக் கேட்டதும் தாங்களும் கலந்து கொண்டு பேரின்பப் பயனை அடைய வேண்டுமென்று முனிவர்கள் தத்தம் சிஷ்யர்களோடு அவர் ஆச்சிரமத்துக்கு வந்து சேர்ந்தனர்.  மேலும் அந்த வனத்தி்ல் செய்யப்படும் எந்த யாகமும் மிகவும் சிறப்பு வாய்ந்ததாகும். நான்முகனால் தவக்காரியங்களுக்காக முனிவர்களுக்குக் காட்டப்படும் இடமாகும் அது.

  ஒரு சமயம் முனிவர்கள் எல்லோரும் ஒன்று கூடி பிரம்மதேவரிடம் சென்று வேதஸ்வரூபியே இத்தனை காலமாக நாங்கள் கிருகஸ்தாச்சிரமத்தை கடைபிடித்து வந்தோம். இனி நாங்கள் பந்த பாசங்களை விடுத்துப் பகவத் தியானத்தில் ஈடு பட்டு பிறவாய்பேற்றை அடைய விரும்புகிறோம். எவ்வித இடையூறுமின்றி எங்கள் நோக்கம் நிறைவேற  நாங்கள் நிம்மதியாக தவம் செய்ய தகுந்த இடம் ஒன்றை காட்டி அருளவேண்டும் என்று வேண்டினார்கள்.
நான்முகனும் அவர்களுடைய  கோரிக்கையை மகிழ்வுடன்  ஏற்று தர்ப்பையை எடுத்து அதனை சிறு வட்டமாக்கி தரையிலே உருட்டிவிட்டார்.

" முனி சிரேட்டர்களே, இதோ உருண்டு செல்லும் இந்தத் தர்ப்பையைத் தொடர்ந்து செல்லுங்கள். எவ்விடத்தில் மேலே செல்லாது இந்தத் வட்டதர்ப்பை உருளாமல் நின்று விடுகிறதோ. அந்த இடமே உங்கள் தவத்திற்குச் சிறந்த இடமாகும்" என்றார்.


அவ்விதம் பிரம்ம தேவனால் உருட்டி விடப்பட்ட தர்ப்பையாலான சக்கரம் உருண்டு வந்த நின்ற இடம்தான் நைமிசாரண்யம். இத்தனை பெருமைவாய்ந்த இடத்தில் செய்யபடும் யாகம் எவ்வளவு சிறந்ததென எடுத்துச் சொல்லத் தேவையில்லை. ஆகவே பூவுலகில் பலபாகங்களிருந்தும் முனிவர்கள் யாகத்தை காண்பதற்காக அங்கு வந்து கூடினர்.

அந்த யாகத்துக்கு சூத முனிவரும் தம் சிஷ்யர்களுடன் வந்து சேர்ந்தார்.  அவர் பதினெட்டு புராணங்களையும் குறைவறக் கற்றவர்.  அவரை கண்டதும் அனைவரும் எதிர்கொண்டு அழைத்து வந்து பலவிதங்களிலும் உபசரித்தனர். பின்னர் எலோருமாக  அவரைபார்த்து சுவாமி!  தாங்கள் இவ்வேள்விக்கு எழுந்தருளியிருப்பது எங்கள் பாக்கியமே. பதினெட்டு புராணங்களின் மகத்துவங்களை தங்கள் மூலமாக கேட்டு நாங்கள் ஏற்கனவே கிருதாத்தர்களாகியுள்ளோம். எனினும் பன்னீராண்டுகள் தொடர்ந்து நடைபெறப்போகும் இவ்வேள்வியின் போது தாங்களும் உடனிருந்து நடத்தி வைப்பதோடு, மேலும் மேலும் பகவத் விஷயங்களைக் எடுத்து கூறி எங்களுக்கு  முக்தியை பெற வழிகாட்டவேண்டும்! எனக்கேட்டார்கள். கூடியிருந்த முனிவர்கள் ஒருமுகமாகப் பகவத் விஷயங்களை கூறவேண்டுமென்று பிராத்திக்கவே, சூத முனிவருக்கு மகிழ்ச்சி எல்லையில்லாது பொங்கியது.


"அன்பர்களே! உங்கள் கோரிக்கை என்னை மெய்சிலிர்க்க வைத்துவிட்டது. பகவானின் திவ்ய லீலா வினோதங்கள் எத்தனை எத்தனையோ! அவற்றை எடுத்துச் சொல்ல இந்த யுகம் போதாது. பாகவத உபன்யாசத்தில் ஈடுபட்டிருக்கும் எனக்கு மேலும் மேலும் அந்த பாக்கியங் கிட்ட வழி செய்கிறீர்கள். உங்கள் ஆவலை இப்போதே பூர்த்தி செய்கிறேன்" என்று சொல்லத் தொடங்கினார்.

"ஆதியில் கைலாசபதி ஆகிய சிவபெருமான் நந்திதேவருக்கு சொல்ல, நந்திதேவர் சனத்குமாருக்கு உபதேசிக்க, அவரிடமிருந்து வியாசர் கேட்டு பதினெட்டு புராணங்களையும் உலகிலேயே பரப்பினார். அதேபோல மற்றும் சில முனிவர்கள், வேறு வேறு பரம்பரை வழியாக உபதேசம் பெற்று, அம்மகா புராணங்களுக்கு உப புராணங்கள் 18 இயற்றினார்கள்.  சனத்குமார புராணம், நரசிங்க புராணம், நந்தி புராணம்,  சிவதரும புராணம், துர்வாச புராணம், நாரதீய புராணம், கபில புராணம், ஔசன புராணம், ஸௌமிய புராணம், வருண புராணம், காளி புராணம், வாசிஸ்டலிங்க புராணம், மானவ புராணம், சௌர புராணம், பராசரிய புராணம், மரீச புராணம், சாம்பேச புராணம், பார்கவ புராணம் ஆகிய பதினெட்டு புராணங்களை அவை. இவற்றில் முக்கியமாக விளங்குவது பார்க்கவ புராணம் விநாயகப் பெருமானை பற்றியது. வியாஸரிடமிருந்து பிருகு முனிவர் உபதேசம் பெற்று செய்யப்பட்டதால், அவர் பெயரைக் கொண்டே பார்க்கவ புராணம் என்று சொல்லப்படுகிறது. எக்காரியத்தைத் தொடங்கினும் விக்கினங்கள் ஏதுமின்றி  சுமூகமாக முடிய விநாயகரைத் தொழுது ஆரம்பிக்க வேண்டுமென சொல்லப்பட்டிருக்கிறது. அத்தகைய மேன்மை வாய்ந்த கணேசர் திவ்விய சரிதங்களை கேட்டு அனைவரும் சாயுஜ்யம் அடைவீர்களாக!"

இவ்வாறு சொல்லிவிட்டு சூதர், கணபதியின் லீலா வினோதங்களை எடுத்துக்கூற தொடங்கினார்.

ஸ்ரீ கந்த புராணம்

 


நைமிசாரண்ய வனம் என்பது அரிய தவத்தை மேற்கொண்டு, ஞான மார்க்கத்தில் வாழ்ந்துவரும் மாமுனிவர்களின் சொர்க்க பூமி!

கிருஹஸ்தாசிரம தர்மத்தை நெறியோடு கடைப்பிடித்து வானப்ரஸ்தாசிரமத்தை முறையோடு மேற்கொண்டு வேள்விகள் நடத்திவரும் பற்றற்ற பரம ஞானியர்களின் ஒப்பற்ற  அழகுமிகு ஆனந்த ஆசிரமம்! நைமிசாரண்யம!.

இப்பேற்பட்ட சிறப்பு மிக்க நைமிசாரண்ய திருத்தலத்தை தோற்றுவித்தவர் கந்தன்.

அன்று துறவறம் ஏற்ற சுத்த சிவயோகியர் பலர் தங்கள் தவத்திற்குத் தகுந்த திருத்தலம்  எது என்று அறியவேண்டி கந்த பெருமானை தரிசித்து மார்க்கம் கேட்டனர்.

நான்முகன் தருப்பையால் ஒரு சக்கர உருளையை உருவாக்கினார். அவர் உருவாக்கிய சக்கரத்தை உருட்டி விட்டு, அந்த சக்கரம் உருண்டோடி சென்று நிற்கின்ற இடம்தான் தவத்திற்கு உகந்தது என்று அருளினார்.

லிங்க புராணம்

ஒரு  சமயம் நாரத முனிவர் நைமிசாரண்ணியதுக்குத் சென்றார். அங்குள்ள  முனிவர்கள் அளவற்ற சந்தோஷத்துடன் அவரை வரேவற்று உபசாரங்கள் செய்தனர்.  முனிவர்களுடைய உபசாரங்களால் மனம் மகிழ்ந்து நாரதர் அவர்களிடம் உரையாடும்போது  சிவலிங்கத்தின் மகிமையைப் பலவரலாறு எடுத்துக் கூறினார். அந்தச் சமயம் சூத முனிவர் அங்கே வந்தார்.  அவரைக் கண்டதும் கண்டதும் எல்லையற்ற குதூகலம் கொண்டவர்களாய்  அவரை வரவேற்று நமஸ்கரித்தனர்.

முனி சிரேஷ்டரே தங்கள் வருகையால் நாங்கள் பெரும் பாக்கியம் பெற்றவர்களானோம். சிவலிங்கத்தின் மகிமைகளைத் தாங்கள் எடுத்துக் கூறி எங்களையும் ஈசன் அனுக்கிரத்துக்குப் பாத்திரர்களாகக் வேண்டும் என்று கோரினார்.

சூத முனிவருடைய நெஞ்சம் ஆனந்தத்தால் நிறைந்தது.  எண்ணற்ற சிவலிங்கங்களையும் வியாச பகவானையும் மனத்தால் தியானித்து அருள்பாலிக்க வேண்டினார். பின்னர் அவர்களை பார்த்து சொன்னார்.

ஸ்ரீ சிவ புராணம்

முன்பு ஒருகாலத்தில் நைமிசாரணயம் எனும் வனத்தில் வசிப்பவர்களான தவ முனிவர்கள் பக்தியோடு வியாச மகரிஷியின் சிஷ்யரும் நற்குணங்களை உடையவருமான சூதமா முனிவரை பார்த்து பின்வருமாறு கேட்டார்கள்.

மகாபாக்கியசாலியான சூத முனிவரே! நீங்கள் நீண்ட காலம் சிரஞ்சீவியாகச் சுகத்தோடு வாழ்வீர்களாக! நாங்கள் சிலவற்றை கேட்க விரும்புகிறோம். நீங்கள் வியாஸ பகவானது திருவருளால் கடந்த காலத்தில் நடந்தவைகளையும் நிகழ்காலத்தில் நடப்பவைகளையும் இனி வருங்காலத்தில் நடக்கப்போவைகளையும் அறிந்து சொல்லக் கூடிய ஆற்றல் படைத்த ஞானி ஆதலால், தங்களுக்கு தெரியாத விஷயம் துளியுமிராது.   சிவபெருமானின் தத்துவத்தையும் அவருக்குரிய சிறந்த பூஜை முறையையும் சிவனின் சரித்திரங்களையும் கூறியருள வேண்டும்.

ஜோதிலிங்கம் தோன்றிய கதை.